Jak znaleźć pracę marzeń?

Igor Caban: Pracy nie zależy, żeby być pracą marzeń ani żeby być znalezioną – to od naszego nastawienia i zaangażowania zależy, czy w pracy się realizujemy i czy wpływamy na otoczenie poprawiając tym samym swój komfort. Więc co zrobić?

1. Poszukać w okolicy zainteresowań merytorycznych ale również jeśli się uda to zweryfikować wartości, kulturę firmy pod kątem tego, czy damy radę się w niej odnaleźć.

2. Mieć 20% szczęścia w znalezieniu pracy, która na starcie wydaje się być atrakcyjną.

3. Dołożyć 60% pracy własnej nad tym aby oprócz codziennych obowiązków wyszukiwać i wykorzystywać szanse do rozwoju i samorealizacji.

4. Dołożyć 20% zaangażowania do kształtowania wokół siebie środowiska i kultury pracy które nam odpowiadają.

5. Zdarza się, że nie da się na nic wpłynąć, ale nie obwiniaj się, jeśli naprawdę się starałeś. Spróbuj wrócić do poszukiwań punktu 1.

Jak łączyć pracę z pasją? Czy to w ogóle możliwe?

Jeśli nie jesteśmy osobą która wykonuje pracę w 100% pokrywającą się z życiowym powołaniem (a jest na to spora szansa), to faktycznie możemy stanąć przed takim pytaniem. Samoświadomość jest tu kluczem – na zaangażowanie w środowisku pracy wpływa wiele czynników, niestety częściej zwracamy uwagę na te, które nas demotywują niż te, które są dla nas źródłem radości. Dobrze jest poświęcić trochę czasu na obserwowanie siebie w pracy, zastanowienie się co mnie w pracy motywuje, co mi się w niej podoba, skąd tak naprawdę czerpię swoją energię… Często nie odrabiamy tej lekcji, a o tym jak wiele straciliśmy odchodząc dowiadujemy się dopiero w nowej pracy.

Co robić w momentach kiedy „się nie chce”?

Ja stosuję metodę „zacznij działać”, żeby jak najszybciej przejść do „mam to z głowy”.

Czy kiedy zaczynałeś to miałeś w głowie ten punkt, w którym jesteś obecnie?

Zdecydowanie nie.

Pamiętasz moment, w którym chciałeś odpuścić, ale nie odpuściłeś? I dlaczego się nie poddałeś?

Pamiętam wiele takich momentów. Tylko co dałoby poddanie się, poza rozczarowaniem siebie i innych? Trzeba próbować, trzeba się starać wbrew przeciwnościom, testować różne warianty i sposoby. Im więcej przeciwności po drodze, tym większa satysfakcja, że daliśmy radę.
Odpuszczenie sobie raz może przejść w odpuszczanie, a to równia pochyła.

Dlaczego lubisz poniedziałki?

Nienawidzę, ale ok. 12tej mi przechodzi. 🙂

Jak znajdujesz inspiracje do rozwoju?

Nowe wyzwania stanowią dla mnie bodziec do nauki, a że jest ich bardzo dużo i to z różnych dziedzin, to na brak inspiracji nie mogę narzekać.

Kto jest dla Ciebie mentorem? inspiratorem?

Inspiruje mnie niesamowita siła pokolenia moich dziadków – ludzi którzy przeżyli wojnę i własnymi rękami budowali ten kraj od zera. Mam na myśli zwykłych ludzi, takich jak my, tylko żyjących w tamtych czasach i w tamtej rzeczywistości. Skala  wyzwań dnia codziennego z jakimi przyszło im się mierzyć, ich siła, determinacja i motywacja dzięki którym dziś możemy szczęśliwie żyć, bardzo silnie mnie motywuje. Jest to punkt odniesienia, który sprawia, że dużo większym spokojem podchodzę do wyzwań jakie przede mną stają.

Który moment wybierzesz jako kluczowy dla rozwoju swojej kariery?

Kiedy po raz pierwszy zdecydowałem się wyjść poza swoją strefę komfortu i zupełnie zmienić obszar swojej odpowiedzialności, aby zacząć tworzyć coś nowego zamiast być tworzywem w cudzych rękach.

Dokończ zdanie: pracuję bo…

Bo czuję się odpowiedzialny za  rodzinę, bo mam fajną pracę i bo lubię. W tej kolejności.

Gdybyś nie musiał pracować to co byś robił?

W dzisiejszym świecie nie można się nudzić. Mam klika zainteresowań, które są w tym momencie ze względu na brak czasu poważnie zaniedbane. To właśnie im bym poświęcił swoją energię, ale sądzę, że dość szybko nadszedłby moment, w którym chciałbym być komuś pomocny, więc zaangażowałbym się w  pomoc młodym przedsiębiorcom. Na bezinteresowne wsparcie jest zawsze popyt.

Za co kochasz swoją pracę?

Przede wszystkim za ludzi z którymi pracuję oraz różnorodność wyzwań, które przynosi każdy dzień.

Jak określiłbyś swoją pracę jednym zdaniem?

Mogę nawet jednym słowem – ciekawa.